Bam... 5km in the pocket!

Trots, zo trots op mezelf. 5 weken geleden begonnen met hardlopen in een opstapgroep, gisteren gewoon 5km uitgelopen. Ik 'wilde' dit al zo lang, maar nooit doorgezet en nu is het me gelukt. Vooral een persoonlijke overwinning, maar wel een die ik niet zonder steun tijdens de wedstrijd had kunnen halen.

Ik was nog nooit verder gekomen dan 4.5 km, met als snelste tempo 7:30 min/km. Dan zou mijn eindtijd 37:30 worden... en ik had 35 min ingevuld. Mijn doel was uitlopen, zonder te wandelen en tempo vond ik minder belangrijk.

Het begon al zo raar en ongemakkelijk, veel mensen gingen uitgebreid een warming-up doen. Uiteraard doen wij dit met onze opstartgroep ook, maar ik voel me toch altijd iets te weinig prof daarvoor en zo raar overkomen.

Toen was het tijd om naar de startvakken te gaan. Ik startte in het laatste vak, je wordt opgehokt tussen de dranghekken en deze worden aan de kant geschoven zodra het startsignaal klinkt. Ik voelde me net een koe die naar de weide gedreven werd, maar wel eerst even 5 km moest lopen hiervoor ;-)
Eigenlijk ging het gelijk goed, in het begin loop je erg langzaam, omdat iedereen op gang moet komen maar ik had vrij snel een fijn tempo te pakken. Al voor de eerste kilometer voorbij was begonnen er mensen te wandelen. Ik was gestart bij de laatste 20, maar had intussen al best wat mensen (onbewust) ingehaald. .

Het ging lekker, super lekker, op de dijk (halverwege) haalde ik nog iemand in die altijd loopt te patsen dat ze zo goed is, dus dat voelde zeer goed. Bij +/- 4 km staat een reclamebord met tijd, ik zag dat er pas 27 minuten omwaren en ik was zo verbaasd van de snelheid dat ik instortte. Ik kon gewoon niet meer, ik had het onwijs zwaar en zin om te gaan lopen. De mentale strijd begon te komen, ineens voel je alles... maar ga ik doorrennen of even wandelen? Gelukkig was daar mijn reddende engel, die de hele weg naast en achter me gelopen had, ze ging voor me lopen en ik mocht in haar pas blijven lopen. Dankzij haar heb ik de laatste km uitgelopen, ik was helemaal kapot toen ik over de finish kwam... Op het bordje zag ik, onderweg naar de finish 34:45 staan, ik hoopte nog op 35:00 te finishen maar de afstand was te ver en versnellen zat er niet meer in... 35:15 werd het. Maar online zag ik een aangename verrassing... tijdcorrectie want ja, gestart in laatste startvak = ook later over beginstreep. 33:56 is het geworden en ik ben supertrots!!!

Misschien had ik beter kunnen presteren... als ik me 's ochtends beter voorbereid had. Ik was zo zenuwachtig, dat ik geen honger had. Ik had 4 minipannenkoeken op, wilde nog een banaan net voordat ik van huis ging maar dat werd me afgeraden. Na 1 km had ik echter al honger en vooral DORST. Ik kwam erachter dat ik nog helemaal niks gedronken had... en dat voelde ik. De volgende keer neem ik dit mee in gedachten, betere bodem leggen en wie weet kan ik dan zeggen dat ik mn PR verbeterd heb.

Spastische darm / PDS, sporten en de rest


Het sporten gaat even niet zo goed en dat heeft maar 1 reden: mijn buik. Afgelopen maand heb ik onwijs lopen sukkelen met m'n darmen. Ik ben al enkele jaren geleden gediagnosticeerd met een spastische darm / PDS (prikkelbare darm). Ik sukkelde wat voort, tot afgelopen maand. Helse pijnen, alleen maar huilend op bed kunnen liggen, oorzaak: zware verstopping. Ik was na de eerste keer naar de huisarts geweest, omdat ik het echt niet trok. Mijn oude huisarts zei dat ik "uitbehandeld" was, gelukkig dacht mijn nieuwe huisarts hier heel anders over. Hoezo kan iemand van 26 uitbehandeld zijn als er geen oplossing is. Nu al een man naar mijn hart!

Resultaat: verwijsbrief naar diëtiste. I.v.m. vakantietijd kon ik pas afgelopen week terecht. Zij werkt met het FODMAP-dieet, waarbij je eerst heel veel eten elimineert en als je stabiel bent qua darmen, krampen en ontlasting, ga je langzaamaan weer opbouwen en als het ware testen waar je tegen kunt. Heftig, lastig, maar momenteel ben ik bereid zeer ver te gaan om pijnvrij te raken. Hopelijk kan ik die pijn terughalen op momenten dat ik het moeilijk heb. Wil je meer over FODMAP weten als in waar het voor staat en de basis, google even want er is genoeg algemene info.

Het sporten staat even op een laag pitje, heb mijn voortgangsgesprek af moeten zeggen ivm krampen maar a.s. woensdag staat een nieuwe afspraak. 14 sept begin ik met de opstapgroep hardlopen, evenals mijn vriend, dus ik ben benieuwd hoe dat gaat!

Rustiger vaarwater

Ik was wat rustiger hier, helaas niet gewoon omdat het kan maar gewoon omdat het niet liep zoals ik wilde. Op zich gaat het sporten zelf wel goed, als ik tenminste ga. Ik merk weer wat vooruitgang en als ik er eenmaal ben vind ik het niet eens erg. Maar de stap om erheen te gaan is erg groot momenteel. Hoe het komt, geen idee. Of misschien wel. Mijn vriend gaat ook vaker niet dan wel, het blijft veel tijd kosten en die stomme Carlo krijg ik toch niet meer vol in juli.

Ik zit gewoon even in een dipje, het eten gaat ook slecht. Ik heb continu behoefte aan snacks, ga in mijn middagpauze zelfs naar de supermarkt ervoor (hoe slecht!, dat was gisteren, vandaag alleen lunch gehaald) en er liggen marsijsjes in onze vriezer thuis. Do I need to say more??!

Ik houd het eten wel bij in MFP, waardoor er wel bewustwording is. Maar waar ik altijd tegen aanloop is dat ik misschien wel in mijn calorieëndoel zit, maar gewoon ongezonde keuzes maak. Liever 2 boterhammen minder en dan een reep chocolade bijv. Heel lastig, maar hier zal ik echt zelf tegen moeten strijden. Ik ben bang voor volgende week, als mijn vriend op vakantie is. Dan moet ik een week lang voor mezelf koken en ik weet uit het verleden dat het dan al snel makkelijke, ongezonde dingen worden. Brood met saté, frietjes, kant&klare nasi etc. Bovendien ga ik 2 dagen naar mijn ouders en daar slapen en mijn moeder is kampioen in lekkere dingen op tafel zetten.

Om het toch positief af te sluiten: gisteren wel naar de sportschool geweest. Niet alles kunnen doen i.v.m. drukte, maar wel lekker bezig geweest.

Week 29 - Eerste vooruitgang

Het was een rare week, op maandag was het heel druk in de sportschool dus niet fijn. Woensdag had ik mijn evaluatie, joepie 1,6 kg kwijt. Mn vetpercentage was wel gestegen, maar de coach zei gelijk dat dat waarschijnlijk niet klopt, maar dat ik dan bijv. vocht vasthoud. 1,6 kg is natuurlijk niet veel in 2 maanden tijd, maar als deze er dan af blijft, ben ik al erg blij. Iedere gram is er 1!

Mijn sportprogramma is weer aangepast, nu doe ik alleen een cardio-warming up en ga daarna gelijk door met de krachttraining. Minder gewicht, maar meer herhalingen en op hoger tempo. Dat betekende gelijk spierpijn!! Dan na die krachttraining de rest van de cardio, maar daar kwam ik woensdag niet aan toe. Het gesprek liep een beetje uit (een uur mee bezig geweest) dat het even genoeg geweest was.

Vrijdagmiddag lekker 2 uurtjes eerder vrij genomen, ik ben echt toe aan vakantie. Ik merk dat ik geen zin meer heb en het me allemaal tegenstaat. Ik heb niet echt vakantie gepland staan, maar wil wel aan de slag met wat plannen zodat ik er naartoe kan leven. Wel de sportschool ingedoken. Wie had dat ooit gedacht, dat ik zo fanatiek zou worden.

Zaterdagochtend weer gebodypumpt, ging ook een stukje beter. De lunges blijven niet te doen, ik weet niet wat dat is. Ik kan mijn voet ook niet goed buigen door mijn steunzolen, maar het brandt ook zo ongelooflijk in mijn benen, echt bizar. Opdrukken blijft ook niet mijn ding, krijg mijn houding niet goed en mijn armen kunnen dat helemaal niet aan. Wil nu eigenlijk iedere dag paar push-ups doen om dat te trainen, maar jullie weten vast hoe dat gaat... #goedevoornemensblijvenvoornemens.

Een slecht weekend qua voeding gehad en ook vandaag zeer slecht, snaaitrek en daaraan toegegeven. Vanavond wel even de sportschool induiken hoop ik & vanaf morgen weer gezonder eten #goforit.

13-07-2015 - Bah, appeltaart

's Ochtends braaf mijn eten voor de hele dag ingevuld op MFP en ik zat gewoon overal in het groen. Dat is de eerste keer dus ik had echt zoiets van.. vandaag gaat een goede dag zijn. Totdat een jarige collega ineens met appeltaart aan komt zetten. Eerst wilde ze pas dinsdag trakteren, dan zijn er meer aanwezig van ons toch al kleine team. Mja, ze voelde zich niet jarig dus had appeltaart gehaald. En weet je, ik kan geen nee zeggen. Ik voel me dan te bezwaard. Op zich niet erg, maar wat ik wel erg vind is dat ik het hele stuk opgegeten heb terwijl het me niet eens smaakte. Ik had het gewoon weg moeten doen... En door dit stuk kwam ik in het rood, niet veel maar wel in het rood.
Gevolg: boos & teleurgesteld. Mokkend op de bank, mezelf uit zitten foeteren. Mijn vriend probeerde me nog op te beuren, maar dat lukte niet. Stoute schoenen aangetrokken en naar de sportschool.

Damn, wat was het DRUK. Alles was vol: apparaten, matjes, kleedkamer, echt ver-schrik-ke-lijk. Gelukkig een crosstrainer kunnen veroveren en me hier 20 min. op uitgeleefd. Toen kwam er een loopband vrij, standaard training (4x2min rennen + 4x1min. wandelen) gedaan. Nog even geroeid (6 min). De vario was al de hele avond non-stop bezet,  zoals ook het matje bij de kettleballs.
Ik stond wat rond te dralen, wachtend op een apparaat. De leg press kwam vrij en ik ging er als een gek op, want er waren meer mensen aan het wachten. Echt bizar... Toen nog abdominal total (buikspieren) en vervolgens was ik er klaar mee. Ik ga niet 5 min wachten om 3 sec op een apparaat te zitten. Besloten af te druipen, maar he, toch weer 300 kcal verbrand (en dat stuk appeltaart!!!).

11-07-2015 - Eerste keer bodypump

Vrijdagavond zit ik lekker in een Italiaans restaurant, ik kom rond half 2 thuis en zie een e-mail van de sportschool: opgeschoven van wachtlijst naar deelnamelijst voor bodypump om 10.45. Slik, als ik dat had geweten had ik dat laatste wijntje... uh die laatste wijntjes wel laten staan. Geen wekker gezet, ik dacht ik zie wel wat er komt.

Maar om half 9 kon ik echt niet meer slapen, ik was al sinds half 7 wakker en tja, dan zijn er geen excuses meer te bedenken. Gaan met die banaan.

Is het raar als ik zeg dat ik nerveus was? Voelde me net een kind op de eerste schooldag. Maar het is allemaal goedgekomen. Ik werd hartelijk ontvangen door mede-bodypumpers en kreeg alvast wat tips. De les vond ik leuk, instructrice fijn, maar na een half uur had ik het best zwaar. Vooral lunges en push-ups zijn niet mijn beste punt. Ik kan zelfs als ik niet gesport heb geen push-up doen, dus laat staan als ik mezelf al enige tijd afgebeuld heb. De lunges brandden zo hard, dat ik het opgegeven heb. En alsnog waggel ik nu door de spierpijn.

Voor volgende week sta ik weer op de wachtlijst, ik hoop dat er een plekje vrijkomt. Vanaf 1 augustus sta ik sowieso op de deelnemerslijst, eens zien hoe lang we het volhouden. Heb mijn plekje geclaimd tot het einde van het jaar dus moet goedkomen zou je zeggen.

09-07-2015 Gedaan, favo-tijdstip en te doen.

Maandagavond kwam het er niet van, maar dinsdagavond was ik braaf van de partij. Alleen, mijn vriend bleef thuis hangen, en ik heb de energie uit mijn tenen moeten verzamelen om te gaan. En eenmaal in de sportschool valt het meestal wel weer mee, zoals ook dit keer. Vooral bij hardlopen tel ik nog steeds de secondes af, dus ik had mezelf ernstig toegesproken. Iedere keer dat ik op de teller keek, kwam er een seconde bij. Dus na mijn 1e loopstukje van 2 minuten moest ik voor straf extra lopen. En toen ik daar eenmaal mee bezig was, terwijl ik dacht dat ik echt moet lopen na 2 minuten, viel dat reuze mee. Dus ik heb al mijn loopstukjes uitgebreid en de wandelstukjes ingekort. Verder geen bijzonderheden.

Woensdag heb ik mezelf uitgesloofd in de Efteling, he, dat is ook hard werken. Ik had spierpijn in mijn benen, ik denk van dinsdagavond? Anyway, lekker de hele dag geslenterd en op mijn benen gestaan en dat telt ook als workout vind ik.

Donderdagavond lag ik heerlijk op de bank te hopen dat mijn vriend vooral niet naar beneden ging komen (we hadden afgesproken rond 20.30 te gaan). Maar ik hoorde hem al boven stommelen (kleding aandoen) en stond hij voor mijn neus. Ik wilde eigenlijk blijven liggen, maar ik had chocoladekoekjes gegeten... dus ik had absoluut geen excuus om thuis te blijven. Die stomme koekjes moeten eraf. Waarom ik ze eet? Geen idee, zo lekker vond ik ze niet... GRRRR!!

In de sportschool was het lekker rustig... half 9 is echt wel onze favo-tijd. Enige nadeel is dat ik nog zo vol zit na het sporten, energie, gedachten etc. Ik ben bij het sporten zo gefocust en geconcentreerd dat het (nog) niet ontspannend werkt. Ik heb gewoon mijn standaardprogramma gedaan, en welgeteld 15 seconden extra gerend... He, wie het kleine niet eert...

Vanmiddag is het plan om alleen een rondje cardio te doen en morgen weer alles. Maar het kan best dat ik vanmiddag skip, eerst maar eens de laatste dag van de werkweek door zien te komen.

02-07-2015 - Tweede hitterondje & confrontatie

Dit keer zag ik er misschien nog meer tegenop om met deze hitte te gaan sporten. De hele dag was het tussen de 27-30 graden op kantoor, dus ik voelde me al een geroosterde tomaat. In de sportschool viel het mee, alles ging lekker en heb ook bijna mijn volledige programma gedaan.

Ik merk dat ik met de krachtoefeningen stil sta qua vooruitgang, behalve bij mijn benen. Mijn vriend zei heel confronterend dat ik ook niet tot het uiterste ga, dat ik naar meer moet streven. Ik vond het niet leuk om dit te horen, maar nu ik er weer aan denk heeft hij wel gelijk. Ik ben blij als ik haal wat ik moet doen, maar ik zal niet zomaar een stap extra zetten. Hier wil ik op gaan letten.

Iets anders waar ik mee wat meer in wil gaan verdiepen is de suikers laten staan. Wij eten best veel uit pakjes en kant & klaar, vooral chicken tonight is geliefd. Maar misschien kan ik beginnen met broodbeleg aanpassen, al ben ik erg gehecht aan mijn boterham met hagelslag. Ik ga me inlezen en zien waar ik kan minderen.

30-06-2015 - Eerste hitterondje

Het was warm, benauwd en al dat andere waar wij Nederlanders over kunnen klagen. Maandag waren we echter niet in de sportschool te vinden, dus dinsdag moest het gebeuren. Als je binnenkomt is het aangenaam, maar na 3 min bezig merk je niks van verkoeling. Ze hebben dan ook geen airco die heftig staat te blazen, maar hij staat wel aan.

Begonnen met het standaardrondje cardio, ik vind het grappig maar als je de volgorde van de apparaten verandert wordt het ineens zwaarder of lichter. Blijf het apart vinden, maar in ieder geval lekker bezig geweest. Daarna krachttraining en ineens had ik het niet meer. Kreeg het superwarm, werd duizelig en ben gestopt. Ik heb dat weleens vaker (schildklieraandoening), maar dit was de eerste keer in de sportschool. Gelijk naar kleedkamer en door naar buiten, daar even op adem gekomen.

Meest gebruikte woord

Falen is misschien wel mijn nieuwste meest gebruikte woord. Weer een week de sportschool niet van binnen gezien, maandagavond echt geen puf en energie. Alles uiteraard te wijten aan de regen. Dinsdagavond wilde ik op zich wel, maar mijn vriend ging liever woensdag. Tja, mij overhalen om samen op woensdag te gaan was niet zo moeilijk, maar ik wilde echt wel gaan hoor ;-)

Gelukkig heb ik de sportschool woensdag dan ook van binnen gezien. Wel een ingekort programma, want meer tijd was er niet. Ik had zo'n gevoel dat ik er weer voor moest boeten en ja, toen ik op de crosstrainer stond voelde dat ook zo. Mijn hartslag was hoog en bleef hoog. Roeien ging me vrij goed af, al zeg ik het zelf. De 6 minuten vlogen, heel apart. De loopband ging eigenlijk ook goed, ik ben nu aan het twijfelen om te vragen die 2 minuten rennen in het midden (1-2-1-2-1-2-1-2) met een ½ minuut te laten verlengen, als het komende keer weer goed gaat, moet ik daar maar aan geloven. Of alle keren 1 minuut wandelen halveren, even advies vragen wat beter is.

Krachtoefeningen gingen ook goed, behalve dat 1 apparaat (yeah die ene waar ik niet veel aan vind) stuk was en dat ik het planken overgeslagen heb. Probeer dat thuis te doen, maar is ook niet gelukt. Wellicht vanmiddag op kantoor even *Biecht: dat zou niet de eerste keer zijn*.

Ik zie zelf nog steeds verschil, maar nog van niemand wat gehoord. Gisteren had ik een BBQ en daar was een meisje die meer dan 20 kg afgevallen is en eerlijk gezegd zag ik het pas nadat ik het gehoord had. Die 20 kg heb ik nog lang niet bereikt, dus ja, misschien moet ik niet teveel verwachten.

Mijn vriend zei overigens heel diplomatiek: ik zie je iedere dag dus daarom zie ik geen verschil. Thanks mate!

Teleurstelling

Gisteren (maandag) ging ik naar de sportschool voor alleen een rondje cardio, i.v.m. sporten op zondagochtend. En nu denk ik, was ik maar niet gegaan.

Ik begon op de crosstrainer:
- 15 min i.p.v. de gebruikelijke 9
- de laatste 8 volle minuten op hoog niveau (bij verlenging stopt de logica van de interval).
Daarna op de vario: (vind ik mogelijk nog erger dan roeien)
- gewoon de 6 minuten want dat is al lang zat op dat apparaat vind ik
Vervolgens geroeid:
- 10 minuten i.p.v. 6 minuten, op weerstand 10 (zo stom, ik ben begonnen op weerstand 7 bij de sportschool, maar eigenlijk merk je nauwelijks verschil tussen de weerstanden, of ik ben ineens zoveel sterker geworden /sarcasmeuit)
Tot slot op de loopband:
- 12 minuten met 1 min. lopen - 2 min. rennen. En hier heb ik zwaar gefaald. Na de eerste keer rennen startte ik vol goede moed de 2e keer. Maar na ruim 1 minuut kon ik niet meer, alles deed me pijn, schouders, schenen. Snelheid teruggezet en gelopen. En ik kon geen energie opbrengen om nog een keer te gaan rennen, mentale energie wel te verstaan. Dat betreur ik nu. Ik duwde de tijd terug naar 9 minuten en ineens ging hij weer op hoger tempo (rare interval als je aan tijd sleutelt). En die 45 sec op hoge snelheid gingen wel lekker, maar toen was het klaar en dacht ik, stop.

Hier had ik al een licht gevoel van falen, maar dit werd nog erger versterkt toen ik mijn sleutel in het apparaat ging steken om de training te beëindigen. Je krijgt altijd een staafdiagram te zien met 'te doen' en 'gedaan' en natuurlijk moeten die gelijk zijn. Nou, ik was niet eens op een kwart van wat ik moest doen. Bam, dat sloeg in. En nog, word nog steeds boos op mezelf als ik hieraan terugdenk. Wat ging er mis? Ik heb al mijn cardio-apparaten gedaan. Okay, langer roeien neemt de sleutel niet mee, want dat is een apparaat zonder sleutel. Okay 2, ik heb korter gerend maar wel langer op de crosstrainer. Is mijn krachttraining dan zo'n groot onderdeel en cardio zo weinig terwijl ik daar wel veel meer tijd aan kwijt ben?

De volgende keer ga ik maar even navragen hoe het zit, want dit ontmoedigt me en ik heb gelijk geen zin meer om te gaan.

Note to self: leren omgaan met teleurstellingen

Buikspieren waar ze niet horen

Zooo, inmiddels ben ik na het aanpassen van mijn programma alweer 2x in de sportschool geweest. Alle begeleiders hebben zo hun eigen kijk op de dingen en wat goed voor je is en ik heb ook zo mijn voorkeur voor begeleiders. Al vind ik de meeste erg fijn :-) Maar vrijdag kreeg ik dus te horen dat ik erg weinig buikspieren in mn programma heb zitten, dus heb even buikspieren getraind. Nou, dat heb ik geweten ook, voel ze nog steeds op plekken waarvan ik niet eens wist dat er wat zat...

Vandaag ging het trainen wel goed, alleen de Vario was bezet (nieuw in mn programma, zwaar en vind m niet zo leuk, dus dat kwam me iets te goed uit). Die heb ik overgeslagen, maar de rest wel gedaan, ook de nieuwe buikspieroefeningen! Het programma is wel erg lang geworden nu, dus dat vind ik wel rottig maarja, alles voor het einddoel.

Wel was ik lichtelijk teleurgesteld dat ik ruim onder mijn "te doen" zat (is zo'n staafgrafiek), terwijl ik alleen de vario overgeslagen heb. Maar als ik terugkijk naar mijn eerste maand, zit ik wel een stukje hoger. Volhouden is het motto.

Comfort zone & voortgang

Ik was zo bang en zenuwachtig voor mijn voortgangsgesprek na 4 weken, maar gelukkig was dat allemaal voor niets. Ze zijn allemaal zo aardig bij de sportschool en ik heb ook niet het gevoel dat ze mensen (be)oordelen. Werkt voor mij super en ik weet dat het op andere plekken anders is. 

Ik merk dat ik het lastig vind om uit m'n comfort zone te stappen en heb dit ook aangegeven. Dat ik vaak niet de oefening niet bijstel omdat ik bang ben het niet vol te houden. Er stond een wegmakend gepland, is niet standaard, dus allebei geen idee wie dat erin gezet heeft en waarom. Hij wilde me niet wegen, want vind het beter om dat na 8 weken te doen (ben ik wel blij mee want als er weinig of niks veranderd is voel ik me helemaal een loser). Hij vroeg ook nog hoe ik het sporten vond en heb eerlijk aangegeven dat ik me niet kan voorstellen dat ik het ooit leuk zal vind, maar da het ook niet als en straf voelt en dat ik echt probeer 2-3x per week te gaan. 

Verder volgde ik braaf het opgestelde programma, probeerde af en toe wel niveau hoger te doen of bijv 2,5/5 kg meer maar zoals gezegd ben ik altijd heel erg bang dat ik het dan niet meer volhoud. Het hele programma is aangepast, 2 nieuwe oefeningen etc. 

Nu dus flink zwaarder programma, sowieso naar 12 herhalingen (had er eerst 10), langer rennen, hoger tempo etc etc. En ik hield het gewoon hartstikke goed vol, maar ik ben zo bang om te falen. Dat gevoel blijft. Heb denk ik een trauma aan gymlessen overgehouden, vond alleen basketbal leuk omdat ik dat kon en verder was ik altijd de slechtste waardoor ik zon faalgevoel heb. 

Ben nu stiekem best een beetje trots op mezelf!!

 

Bang bij voorbaat

Het sporten ging goed vandaag, crosstrainer tandje hoger gezet, m'n hele roeiprogramma afgewerkt en lekker gerend. En toch ben ik nu al bang voor woensdag, dan heb ik mijn eerste voortgangsgesprek. Standaard na 1 maand, maar voor mijn gevoel ben ik nog niet zo lang bezig?? 

Gelukkig staat er een afspraak zodat ik moet en hopelijk valt het mee. Helaas gaat m'n vriend pas s avonds, dus kan hij me niet vertellen hoe het is. 

Ik leef nog

Wat een hitte hè mensen, onvoorstelbaar. M'n auto flipte hem, gaf 39.5 graden aan!!

Toen ik de sportschool binnenliep dacht ik nog, oh lekkere temperatuur maar na 2 min had ik het al snikheet. Wel lekker mijn programmaatje gedraaid, alleen gesjoemeld met roeien. Moet 10 min en min. 1500 m. Nu had ik na 1000m zoiets van, stop er maar lekker bij. Squatten met de kettleball heb ik overigens wel heel goed gedaan deze keer. En de rest ook.

Nu zit ik vol motivatie en denk ik, zondagochtend gewoon gaan, dan hoef je maandag niet (is altijd rotavond qua planning. We zullen zien wat het wordt, voor nu kan ik tevreden zijn :-)

Strijd tussen wel en niet gaan

Ik vind het zo lastig als de planning omgeschopt wordt. Ineens komt niets meer uit, ik neem mijn rustdag tussen sporten door best serieus en ja, als je min. 2x wilt gaan, is de week te kort. Of nee, werken neemt gewoon teveel tijd in beslag. "Blame the work".

Vorige week maar 1x kunnen sporten, op woensdag, mijn vrije dag. Maandag was pinksteren, dus sportschool gesloten. Vrijdag stond op de planning maar ik moest onverwachts met een afspraak van mijn vriend mee.

Afgelopen maandag- en dinsdagavond had ik burenoverleg, ook belangrijk maar zeer avondvullend. Woensdag ben ik geweest, tussen alle afspraken en regelzaken door. Applausje voor mezelf. En vanmiddag ga ik weer, ondanks dat het 30 graden is en IEDEREEN van de zon aan het genieten is. Verstand op 0 en gewoon gaan!

Hoe was het afgelopen woensdag? Goed! Ik was ervan overtuigd dat ik zwaar moest boeten voor een week niet gaan, maar dat viel mee. De cardio ging lekker, voor het eerst dat ik bij het hardlopen niet continu af liep te tellen. Wel heb ik een beetje gesmokkeld met roeien, 8 ipv 10 min. En squatten met de kettleball heb ik ook wat afgeraffeld. Tijd van de maand, beide waren niet echt fijne houdingen. Maar toch ben ik trots, want het was ook een goed excuus geweest om gewoon niet te gaan.
Kracht was lastiger, juist hier voelde ik dat ik langere tijd niet geweest was en ja, ik heb ook lichte spierpijn.

Op naar vanmiddag... Kan ik gelijk testen hoe de airco het daar doet ;-)

Stap voor stap

De eerste week sportschool zit erop. En misschien wel het belangrijkste: ik heb er een goed gevoel bij. Afgelopen week 3x geweest en de mensen zijn aardig, instructeurs zeer behulpzaam en niet te druk. Enige minpunt, die sleutel leeft z'n eigen leven maar intussen is dat ook opgelost. Ik vind de sleutel heel fijn, omdat je nu wel alles moet doen wat eropstaat. Verder heb ik het idee dat ik de conditiedingetjes nu al beter volhoud, bij kracht heb ik dat iets minder. Vooral dingen met m'n armen vind ik lastig en zwaar, benen en buik gaat wel.

Squatten met de kettleball van 12 kg gaat ook steeds beter, bah wat is 12 kg dan ineens veel. En nu moet ik door, ik ga omkleden en weer richting de sportschool.

Geen weg terug


Het is een feit, de inschrijving bij de sportschool is definitief. Contract ondertekend, ½ jaar lang geen excuus maar gewoon gaan.
Afgelopen zaterdag had ik wederom een intake, mijn 'eigen' sportprogramma is opgesteld en alle apparaten en oefeningen staan op mijn sleutel. Jammer vind ik dat ik 3 zogeheten handmatige oefeningen heb, die mijn sleutel niet kan lezen. Gelukkig kan ik ze wel afvinken als voltooid.

Gisteren was de vuurdoop, eerste keer on my own. Maar ik had geluk. Mijn vriend kwam er overdag niet aan toe om te gaan dus die moest mee. Voelt toch vertrouwder dan. En eerlijk gezegd was ik moe na de cardio, maar niet onuitputbaar. Ik blijf het apart vinden dat je je zo moe kunt voelen, maar dat je lichaam heel snel hersteld. Krachttraining was best pittig, je moet toch steeds een barriere door. Maar hey, dan weet ik in ieder geval dat er werk aan de winkel is :-)

De eerste stap is gezet, voor de zoveelste keer

Nieuwe sportschool, nieuwe ronde, nieuwe kansen?
Vandaag een proeflesje gedaan en ik heb er zin in! Qua sfeer en omgeving vergelijkbaar met m'n vorige sportschool, qua krachtapparatuur een stuk gebruiksvriendelijker ivm een sleutel die precies onthoudt en opslaat wat je moet doen en gedaan hebt.

Over een week de officiële intake en dan kan t beginnen!

Een nieuw jaar is van start gegaan. Daar horen goede voornemens bij. Toch?

Wel of geen goede voornemens? Die vraag spookt al minstens een maand door mn hoofd. Ik weet dat ik weer moet gaan sporten, bezig gaan. Met mijn vriend afgesproken om in ieder geval in ons nieuwe huis beide wat te gaan doen. Maar dat duurt nog minstens 3 maanden. Wat ga ik dan doen?

Ik zoek een tussenoplossing. Ik probeer gezond(er) te eten. Zal ik gaan wandelen? Nu schijnt de zon, dat is fijn. Hardlopen blijft een gevoelig puntje, maar wil ik wel weer gaan oppakken, ooit. Niet nu, er ligt nog sneeuw, het is glad. De smoesjes alvast bedenken, daar ben ik een echte ster in. Ik moet nog opruimen en schoonmaken, daar verbrand ik ook calorieën mee... Okay, ik ga zo eerst boodschappen doen, auto wassen en dan... ben ik waarschijnlijk moe. Het korte eerste nachtje van het jaar en een halve dag werken hakken erin. Toch ga ik proberen om vanmiddag een stukje te wandelen, al is het maar een half uurtje. Ik hoop dat het gaat lukken, duim je voor me?